Met de kippen op stok gaan, of niet

Na een dag vol avontuur en ontdekkingen in hun nieuwe thuis in Dreumel, hadden Millie en Daantje een heerlijke eerste nacht gehad. In de nestkast, waar ze tegen elkaar aan lagen, voelden ze zich veilig en geborgen. De zachte geluiden van de nacht wiegden hen in slaap terwijl ze dromend genoten van hun nieuwe leven.

Millie, altijd alert en nieuwsgierig, werd echter even wakker om kwart voor één. Terwijl Daantje nog diep in slaap was, keek Millie om zich heen in het donker. Een zwak maanlicht scheen door het raampje van het kippenhok, waardoor de contouren van het interieur zichtbaar waren.

Terwijl ze een beetje rond scharrelde in de nestkast, kon Millie niet nalaten om wat te rommelen met het nestmateriaal. Misschien was het de opwinding van de nieuwe omgeving, of gewoon haar natuurlijke drang om actief te zijn, maar Millie vond het moeilijk om helemaal stil te liggen.

Daantje, nog steeds in een diepe slaap, merkte niets van Millie’s activiteit. Ze lag vredig te rusten, haar zachte kippenademhaling de enige andere geluid in het hok.

Na een paar minuten van rommelen besloot Millie toch maar weer te gaan liggen. Ze kroop weer dicht tegen Daantje aan, haar rusteloosheid eindelijk bedwongen door de rustgevende aanwezigheid van haar vriendin. Met een diepe zucht sloot ze haar ogen en viel terug in slaap.

De rest van de nacht verliep rustig. Millie en Daantje droomden allebei van groene weiden, sappige wormen en eindeloze avonturen in hun nieuwe thuis. Toen de ochtend aanbrak en de eerste zonnestralen het kippenhok binnendrongen, openden Millie en Daantje hun ogen, wachten tot het elektrische deurtje voor ze open zou gaan.