Naar de supermarkt

Daantje de kip was geen gewone kip. Nee, Daantje had altijd een plan, en vandaag had ze een heel speciaal doel voor ogen. Haar kippenbazinnetje Lisette was naar de supermarkt gegaan, en Daantje was vastbesloten om te ontdekken waar ze naartoe ging en wat ze daar deed.

Het begon allemaal toen Lisette naar de poort liep, boodschappentassen in de hand, klaar om naar de supermarkt te gaan. Daantje, met haar scherpe ogen en nieuwsgierige geest, besloot Lisette stiekem te volgen. Ze glipte ongezien door een kleine opening in het hek en waggelde stilletjes achter Lisette aan.

Lisette merkte niets en liep vrolijk verder, niet wetende dat haar trouwe kip haar volgde. Daantje waggelde door straatjes en over stoepjes. Mensen keken verbaasd naar de wandelende kip, maar Daantje trok zich er niets van aan. Ze had een missie!

Toen Lisette klaar was in de supermarkt begon ze haar weg naar huis, met tassen vol boodschappen.

En daar, bij de oude kerkmuur, ontmoetten ze elkaar. Lisette, met een boodschappentas in elke hand, stond plotseling oog in oog met haar eigen kip.

“Daantje? Wat doe jij hier?” riep Lisette verbaasd. Ze keek om zich heen of er misschien iemand anders in de buurt was die de kip daarheen had gebracht, maar nee, Daantje stond daar helemaal alleen, alsof ze Lisette had gevolgd.

Daantje keek omhoog met haar meest onschuldige blik, alsof ze wilde zeggen: “Ik dacht dat je misschien hulp nodig had met de boodschappen.” Lisette kon een lach niet onderdrukken. Ze zette haar tassen neer en hurkte om haar avontuurlijke kip op te pakken.

“Je bent echt een kleine avonturier, hè?” zei ze, terwijl ze Daantje een aai gaf. Met Daantje veilig in haar armen en de boodschappentassen in de andere hand, liep Lisette terug naar huis. Onderweg moesten ze enkele verbaasde blikken en gegiechel van buurtbewoners verdragen.

Eenmaal thuis aangekomen, zette Lisette Daantje weer veilig in de kippenren. Ze keek haar kip strak aan en zei: “Blijf deze keer binnen, goed? Ik kan niet elke keer achter je aan.”

Daantje kakelde vrolijk, alsof ze wilde zeggen: “Natuurlijk, Lisette. Tot de volgende keer!” Lisette schudde lachend haar hoofd en ging naar binnen om haar boodschappen op te bergen, zich afvragend welk avontuur Daantje de volgende keer zou plannen.