Dappere Daantje

Op een rustige ochtend op de boerderij, terwijl de zon langzaam opkwam en de ochtendmist optrok, begonnen Daantje en Millie aan hun dagelijkse avonturen. Daantje was een bescheiden kip, altijd een beetje voorzichtig en verlegen. Haar veren nog een beetje verfomfaaid, maar haar hart was net zo groot. Millie daarentegen was een vrolijke en nieuwsgierige kip, altijd op zoek naar nieuwe dingen om te ontdekken.

Terwijl ze rustig rondscharrelden op het erf, hoorden ze plotseling een onbekend geluid. Een vreemde hond was het kippenverblijf binnengeslopen en begon nieuwsgierig rond te snuffelen. Millie, normaal gesproken zo vol bravoure, verstopte zich snel tussen de graspolletjes en het denneboompje, haar hart bonzend van angst.

Maar tot ieders verbazing kwam Daantje in actie. Met een vastberaden blik in haar ogen liep ze tokkelend heen en weer. Zij was misschien wel verlegen van nature, maar nu voelde zij zich vastberaden om haar vriendin te beschermen.

De vreemde hond keek even verrast op van Daantjes moedige gedrag, maar deinsde uiteindelijk terug. Hij draaide zich om en verdween, zijn staart tussen zijn poten.

Millie keek vol bewondering naar Daantje, haar angst langzaam wegsmeltend. “Wat was je dapper, Daantje!” kirde ze opgelucht, terwijl ze tevoorschijn kwam vanuit haar schuilplaats.

Daantje, een beetje verlegen door alle aandacht, glimlachte bescheiden. “Ach, het was niets,” zei hij zachtjes. “Ik moest gewoon mijn vriendin beschermen.”

En zo vervolgden Daantje en Millie hun dag, wetende dat ze elkaar altijd zouden beschermen.